Κρήτη

Από την Κρήτη εφωτισεν, η αναμένη δάδα,

όλο τον κόσμο κι έγινε αθάνατη η Ελλάδα.

Τη λευτεριά ρωτήσανε ποιάς μάνας είναι γέννα

και είπε πως τη γέννησε το Κρητικό το αίμα

Κρήτη μου όμορφο νησί, κι όταν θα σε πατήσω,

θα πάρω απ το χώμα σου, γλυκά να το φιλήσω.

Κρήτη δενδρί τσι λευτεριάς αιματοποτισμένο

ποτέ το πέπλο τσι σκλαβιάς δεν σ'έχει σκεπασμένο

Κρήτη μου όμορφο νησί, και γλυκοφιλημένο,

γύρο σου έχεις θάλασσα, και σ' έχει αγκαλιασμένο.

Kρήτη η μάνα των σοφών και χώρα των αρχαίων

γεννήτρα των παλικαριών και των καπεταναίων

Κρήτη μου σε θαυμάζουνε, οι έλληνες κι οι ξένοι,

και τ' όνομα σου ' ναι γνωστό σ? όλη την οικουμένη.

Κρήτη με τσ'ανδρειωμένους σου κανένα μη φοβάσαι

κι ανάμεσα στη θάλασσα ήσυχη να κοιμάσαι

Κρήτη πατρίς του Μίνωα, του Βενιζέλου μανά,

χωρίς εσένα δε χτυπά, τση λευτεριάς καμπάνα.

Κρήτη, πατρίς του Μίνωα του Βενιζέλου μάνα

χωρίς εσένα δε χτυπά τση λευτεριάς καμπανα

Κρήτη μου όμορφο νησί, Κρήτη λεβεντογέννα,

άπου 'ναι τα κοπελιά σου στον κόσμο τιμημένα.

Ανθρωπος δεν εβρέθηκε σοφός εις τον πλανήτη

να γράψει όλες τσι αρετές που έχει ούλη η Κρήτη

Μες το γαλάζιο του γιαλού, στην ατσαλένια αγκάλη,

περιφανή, μαγευτική, η Κρήτη μας προβάλει.

Κρασί ρετσίνα και ρακί χούμελι πετιμέζι

μόνο στην Κρήτη θα το βρεις σε Κρητικό τραπέζι

Πάρε τση Κρήτης τα βουνά, και ανέβα πέτρα,

σε κάθε πέτρα που πατείς έναν αγώνα μέτρα.

Κρήτη νησί τσι λευτεριάς και τσι δημοκρατίας

ποτές σου δεν υπόγραψες νόμους τσι τυρρανίας

Ο κρητικός στην ξενιτιά, όντε σκεφτεί την Κρήτη,

όπως τα χιονιά στα βουνά, τον εσκεπάζει η λύπη.

Kρήτη πεντάμορφο νησί Κρήτη λεβεντογέννα

η ιστορία σου ποτέ δε γράφεται με πένα

Τα διαβατάρικα πούλια, στον κόσμο διαλαλούνε,

πως μερακλίδικες καρδιές, στην Κρήτη μόνο ζούνε.

Κρήτη ηλιόλουστο νησί με τσι ακρογιαλιές σου

όλος ο κόσμος χαίρεται σαν βλέπει τσ'ομορφιές σου

Οποίος το χώμα σου πατεί, Κρήτη μου σε θαυμάζει,

γιατι άλλο μέρος σ? ομορφιά, εσένα δε σου μοιάζει.

Κάμε μια βόλτα κι ότι δεις του κόσμου να του λείπει

ετσέ θα κάμεις θα το βρεις σ'ένα νησί, την Κρήτη.

Ευλογημένοι οι γι' άντρες σου Κρήτη μου παινεμένη,

μιλιούνια πεσαν πάνω σου και βγήκες κερδισμένη.

Αμα δε νιώσει λεύτερος στον κόσμο πάντα κι άλλη

μη χάνεις το κουράγιο σου έλα στην Κρήτη πάλι

Έβγα γοργόνα στο γιαλό, και εγώ στον Ψηλορείτη,

κι' εσείς νεράιδες στο χορό, να ξεφάντωση η Κρήτη.

Κρήτη μου, κόρη του γλεντιού της ανδρειοσύνης μάνα

χωρίς εσένα δε χτυπά τσι λεφτεριάς καμπάνα

Ήθελα νάμουν ουρανός, Θε μου σ' αυτή τη πλάση,

να μην αφήσω σύννεφο τη Κρήτη να σκεπάσει.

Στην Κρήτη πάει η λεβεντιά και η ανδρειοσύνη

αντάμα και μαντινάδα γίνεται το γέλιο και το κλάμα

Θα το φωνάξω δυνατά, σε ούλο τον πλανήτη,

σκύψτε άνθρωποι και θεοί, γιατί περνά η Κρήτη.

Τα Κρητικά τα χώματα όπου και αν τα σκάψεις

αίμα παλικαριών θα βρείς κόκαλα θα ξεθάψεις

Κρήτη μ' αδούλωτο νησί, μ' αγώνες και με αίμα,

τη λευτεριά γέννησες, μανά λεβεντογέννα

Σφαίρες και ας ρίξουνε εγώ δεν τσι φοβούμαι

γιατί κοντά σου Κρήτη μου τα βάσανα ξεχνούμε

Θε μου και να'ταν μπορετό να γιάερνα στην Κρήτη

να πήγαινα να θώρουνε το πατρικό μου σπίτι

Η Κρήτη πάντα διαφορά έχει απ'τους άλλους τόπους

γιατί έχει ευαίσθητη καρδιά και κουζουλούς ανθρώπους.

Μαχαίρι Κρητικό βαστώ π'αστράφτει και γυαλίζει

στην ξενιτιά όντε βρίσκομαι την Κρήτη μου θυμίζει

Παντού γυρνώ και κουβαλώ χώμα του ψηλορείτη

τη γης κεντρίζω να γενεί όλος ο κόσμος Κρήτη

Κρήτη σα βρίσκομαι μακρυά πάντοτε σε θυμούμαι

είσαι πατρίδα ζηλευτή γι'αυτό σε λαχταρούμε

Κρήτη με τα ψηλά βουνά και τσ'εύφορε κοιλάδες

τσι ρίμες, τα ριζίτικα και με τσι μαντινάδες

Η ξενιτιά την έκανε και την καρδιά μου αντάρτη

και δεν αντέχω να θωρώ την Κρήτη απο τον χάρτη

Κρήτη με το Ηράκλειο Ρέθεμνος και Χανιά σου

Κρήτη μου μάνα λευτεριάς λεβεντογέννα, γειά σου

Κρήτη πατρίδα μας γλυκιά χιλιοτραγουδισμένη

κάτεχε πως σε νοσταλγούν ούλοι οι ξενιτεμένοι

Αμέτρητοι 'ναι οι σοφοί διαμάντια ένας ένας

για κείνο την εβγάλανε Κρήτη λεβεντογέννα

Ο Κρητικός στην ξενιτιά την Κρήτη ντουχιουντίζει

κι όταν γιαγείρει και τη δει από χαρά δακρύζει

Στην Κρήτη εγγενήθηκε η δόξα, η ανδρεία,

η λευτεριά, η λεβεντιά και η φιλοξενία

Ηθελα μόνο μια στιγμή τσι θάλλασας να μοιάσω

για να μπορέσω ολόκληρη την Κρήτη ν'αγκαλιάσω

Κρήτη τα παλικάρια σου παντού 'ναι ξακουσμένα

και τ'άρματα πολλές φορές τά'χουνε τιμημένα

Νοικοκυροι και φρονιμοι δε ζουν στον Ψηλορειτη

oι κουζουλοι την κανανε αθανατη την Κρητη

Κρήτη μας είσαι το κλειδί όλης της Μεσογείου

γι'αυτό και σε ζηλέυουνε οι χώρες τσ'υδρογείου

Μαχαίρι κρητικό βαστώ π' αστράφτει και γυαλίζει

στην ξενιτιά όντε βρίσκομαι την Κρήτη μου θυμίζει

Κρήτη με τα φαράγγια σου και τσι βουνοσειρές σου

θαμπώνονται όσοι'ρχονται και βλέπουν τσ'ομορφιές σου

Τα μάτια τσι ξένης ενόμιζα αξίζανε και σπίτι

Μα τα δικά μου αξίζανε γιατ' ήταν απ' την Κρήτη

Τση Κρήτης την αθιβολή φέραν σε ξένο τόπο

και πρέπιζε η κουβέντα τους τσι χάρες των ανθρώπω.